Küçük Popülasyonun Korunması

– [Anlatıcı] Koruma biyolojisinin önceliği biyolojik çeşitliliğin korunmasıdır. Bu hedefe ulaşmak için, bilim insanları yok olma tehlikesiyle karşı karşıya olan popülasyonları tanımlamalıdır. Florida panteri gibi ufak popülasyonlar özellikle tehdit altındadır çünkü düşük genetik çeşitliliğe sahip olmaları hastalıklara direnç göstermelerini veya çevrelerindeki değişimlere adapte olmalarını zorlaştırır. Bir zamanlar bu kediler, Körfez Kıyısı boyunca Florida’dan Louisiana’ya kadar çeşitlilik gösterirdi. Arazi ıslahından dolayı yaşam alanları Güney Florida’da ufak bir bölgeye kadar indirgendi. 1973 itibarıyla geriye yalnızca 25 panter kaldı. Böylesi ufak bir popülasyon, soy içi üremeye yol açtı ve çarpık kuyruğa, kalp hastalıklarına ve diğer genetik anomalilere sebep olarak üreme kapasitelerini düşürdü. Bir popülasyonun boyutu önemli derecede küçüldüğünde yok olma girdabına girebilir. Bu, popülasyon boyutunun daha da küçülmesine yol açan sirküler bir olaylar silsilesine verilen addır ve türlerin yok olmasına sebep olur. Şu şekilde işler. Küçük bir popülasyon, soy içi üremeye veya yakın akrabalarıyla çiftleşmeye yatkındır. Bunun sonucunda popülasyon içinde genetik çeşitlilik daha düşük olacaktır. Düşük genetik çeşitlilik, zamanla tür içinde daha düşük hayatta kalma ve üreme oranlarına yol açar, popülasyon boyutunun daha da küçülerek yok olmasına sebebiyet verir. Yok olma girdabını önlemenin yollarından biri diğer popülasyonlardan bireyleri araya sokmaktır. Örneğin koruma biyologları, popülasyon boyutu ve genetik çeşitliliği artırmak adına Teksas’tan getirdikleri dişi panterleri Florida popülasyonuna dâhil etmiştir. Bu koruma çabaları sayesinde günümüzde yaklaşık 125 Florida panteri mevcuttur. Popülasyon büyümüş olsa da koruma çalışmaları hâlâ gereklidir. Panterlerin bireysel olarak takibi için popülasyonun sağlık durumlarını takip etmeye yarayan GPS tasmaları kullanılır.