– [Anlatıcı] Hücre döngüsünü pozitif bir şekilde düzenleyen ve evreleri boyunca ilerleme sağlayan şey, iki protein sınıfı arasındaki etkileşimdir. Sitoplazmada bulunan bu protein sınıfları siklinler ile sikline bağımlı kinazlar, yani CDK’lerdir. Kural olarak CDK’ler, hücrede daima etkisiz halde bulunur. Etkinleşebilmek için özel bir sikline bağlanmaları gerekir. Bu kompleks meydana geldiğinde ise CDK, bir hedef proteinde fosforilasyon yaratabilir ve bu da işlevselliğinde değişim yaratarak hücrenin bir sonraki evreye ilerlemesini sağlar. Çoğu durumuda bir siklin indirgendiğinde CDK etkisiz hale gelir, bu da söz konusu evrenin sona erdiğini gösterir. Örneğin, G1 sırasında, yani D adıyla bilinen belli bir tipteki siklin sentezlenip CDK’ye bağlanırken, hücre S evresine geçer ve bir başka siklin olan E doruk değere çıkıp CDK ile bir kompleks oluşturarak DNA’nın kopyalanmasını sağlar. Ardından E, sitoplazmik enzimlerce indirgenir ve A siklininin konsantrasyonu S evresi boyunca artıp G2 boyunca da yüksek düzeyde kalır. Bu, aktif bir kompleks halindeyken M evresine geçişi sağlar. A indirgendikten sonra B siklini konsantrasyonları M evresinde doruğa çıkar ve kompleks, mitoz bölünmenin farklı aşamalarını etkinleştirir. B düzeyleri düşünce hücre mitozdan çıkıp bölünmeye başlar. Dolayısıyla, dört ayrı siklinin düzeyleri son derece öngörülebilir biçimlerde çeşitlilik gösterir ve tutarlı biçimde aynı CDK’lerle belli noktalarda birleşerek ileri momentum sağlarlar.