Terugkoppelingscircuits

In de meeste gevallen wordt overmatige hormoonproductie voorkomen door negatieve feedback – die begint met een stimulus die de afgifte van een bepaalde stof, zoals een hormoon, induceert om ervoor te zorgen dat een bepaald niveau in stand wordt gehouden voordat een signaal wordt geactiveerd dat de afgifte van het hormoon verminderd.

Bloedsuikerniveaus

Bij een verhoging van de bloedglucosespiegels komt het hormoon insuline vrij uit bètacellen van de alvleesklier. Het komt in de bloedbaan terecht, waardoor insuline aan cellen door het hele lichaam wordt afgegeven. Insuline stimuleert cellen om glucose op te nemen en te gebruiken voor energieproductie. Insuline zet overtollige glucose ook om als glycogeen en slaat het op in de lever. Deze acties verlagen gezamenlijk de bloedglucosespiegels en geven op hun beurt de alvleesklier een signaal om te stoppen met de productie van insuline.

Wanneer de bloedglucosespiegel teveel daalt, bijvoorbeeld tijdens inspanning, geven alfacellen van de alvleesklier het hormoon glucagon af. Glucagon zet glycogeen, dat in de lever is opgeslagen, om in glucose, dat door andere cellen in het lichaam gebruikt kan worden voor energieproductie. Glucagon stimuleert ook de lever om aminozuren uit het bloed op te nemen en om te zetten in glucose. Een verhoging van de bloedglucosespiegels geeft de alvleesklier vervolgens het signaal om te stoppen met het vrijgeven van glucagon via negatieve feedbackregulatie.