– [Eğitmen] Bir gaz molekülü olan kükürt, atmosfer, kara ve su ekosistemleri arasında döngü içindedir. Bir türü olan, kükürt dioksit ya da SO2, atmosferden kara sistemine girer. Ya yağışta çözünmüş zayıf bir sülfürik asit olarak ya da serpinti denen yolla doğrudan depolanır. Kükürt içeren kayaların, okyanus tortularının jeolojik olarak yükselmesi nedeniyle aşınması da kara ekosistemindeki kükürte katkı sağlar. Daha sonra kükürt, topraktan bitki kökleri yoluyla sülfat olarak besin zincirine geçer. Heterotroflar bunlarla beslenir ve ardından organizma öldüğünde çürüme yoluyla hidrojen sülfür olarak yeniden atmosfere salınır. Toprakta ve yeraltındaki jeotermal bacalarda bulunan fazla kükürt, sızıntılarla okyanusa karışır. Burada tortu olarak okyanus tabanına yayılır veya deniz kemoototrofları tarafından biyolojik enerji kaynağı olarak kullanılır. Kükürt doğal bir süreç içinde, volkanik aktivite ve jeotermal bacalardan da hidrojen sülfür formunda atmosfere yayılır. Ancak, fosil yakıt kullanımı atmosfere olağan dışı derecede büyük miktarda salınmasına neden olur. Bunlar yeryüzüne asit yağmuru olarak geri döner ve ekosistemlere zarar verir.