Back to chapter

9.8:

Moleküler Şaperonlar ve Protein Katlanması

JoVE Core
Molecular Biology
A subscription to JoVE is required to view this content.  Sign in or start your free trial.
JoVE Core Molecular Biology
Molecular Chaperones and Protein Folding

Languages

Share

Çoğu protein hücrede sentezlendiğinde, kendiliğinden doğal konformasyonuna katlanmaz;katlanmaları için şaperon adı verilen özel bir protein sınıfına ihtiyaç duyar. Prokaryotlarda ve ökaryotlarda bulunan birçok moleküler şaperon türünden iki büyük aile, ısı şoku proteinleri Hsp70 ve Hsp60’tır. Doğru şekilde katlanmış bir proteinde, hidrofobik parçalar iç kısma gömülür.Yanlış katlanmış proteinlerde hidrofobik parçalar açığa çıkmıştır. Farklı protein molekülleri üzerindeki bu tip parçalar, birbirine bağlanarak geri dönüşümsüz protein kümelenmesine yol açar. Şaperonlar, bu açıkta kalmış hidrofobik parçaları tanır ve proteinlerin katlanmasını sağlayarak protein kümelenmesini önler.Hsp70 mekanizması genellikle protein ribozomdan ayrılmadan önce harekete geçer ve her ATP’ye bağlı monomer, bir protein yüzeyindeki hidrofobik amino asitlerden oluşan küçük bölgeleri tanır. Bir grup daha küçük Hsp40 proteini bu kompleks ile etkileşime girer ve ATP hidrolizini tetikler. Sonuç olarak, Hsp70’in parçaları, bir çene gibi bir araya gelerek katlanmamış proteini içeride hapseder.Daha sonra, ATP tekrar kompleksi bağlar;Hsp70’in ayrılmasına neden olur ve bağlı polipeptidi serbest bırakarak yeniden katlanması için bir şans verir. Katlanma yeterince hızlı gerçekleşmezse, polipeptid tekrar bağlanabilir. Protein kendi doğal konformasyonuna katlanana kadar bu işlem tekrarlanır.Alternatif olarak, tamamen sentezlenmiş ve kısmen katlanmış bir polipeptid, bir şaperon proteine teslim edilebilir. Şaperoninler protein katlama için izole bir ortam sağlayan, varil şeklinde protein kompleksleridir;simetrik varilin yarısı, bir seferde bir müşteri protein üzerinde çalışır. Koli basilinde şaperonin sistemine GroEL/GroES, ökaryotik analoguna ise Hsp60 denir.Yanlış katlanmış bir protein, boşluğun açıkta kalan yüzeyiyle hidrofobik etkileşimler sayesinde yakalanır. Bu ilk bağlanma, yanlış katlanmış bir proteinin katlarını açmaya yardımcı olur. Protein içeri girdikten sonra, ATP bağlama odacığı bir kapakla kapatılır.Odacığın içi, proteinin izolasyon içinde katlanabileceği hidrofilik yüzeylerle kaplıdır. ATP hidrolizi, kapağın bağlanmasını zayıflatır. Ve ek ATP moleküllerinin bağlanması kapağı dışarı atar.Katlanmış olsun ya da olmasın, substrat proteini odacıktan serbest kalır.

9.8:

Moleküler Şaperonlar ve Protein Katlanması

Bir proteinin doğal yapısı, onu oluşturan amino asitlerin yan zincirleri arasındaki etkileşimlerle oluşur. Amino asitler bu etkileşimleri oluşturamadığında, protein kendi kendine katlanamaz ve şaperonlara ihtiyaç duyar. Özellikle şaperonlar, polipeptitlerin katlanması için gereken herhangi bir ek bilgiyi iletmez; bir proteinin doğal yapısı, yalnızca amino asit dizisi tarafından belirlenir. Şaperonlar, katlanmış proteinin bir parçası olmadan protein katlanmasını katalize eder.

Genellikle katlanma yolunda ara ürünler olan katlanmamış veya kısmen katlanmış polipeptitler, son doğru katlanmış duruma yol açan şaperonlar tarafından stabilize edilir. Şaperonlar olmadan, katlanmamış veya kısmen katlanmış polipeptitler yanlış katlanabilir veya çözünmeyen kümeler oluşturabilir. Bu, özellikle amino veya N-terminalinin doğru katlanması için karboksi veya C-terminalinin gerekli olduğu proteinlerde gözlemlenir. Bu gibi durumlarda bir şaperon, peptit zincirinin geri kalanı sentezlenene ve tüm protein doğru şekilde katlanana kadar katlanmamış bir konformasyonda polipeptidin N-terminal kısmını bağlayabilir ve stabilize edebilir.

Şaperonlar ayrıca, hücre altı organellere taşınırken katlanmamış polipeptit zincirlerini stabilize edebilir. Örneğin, proteinlerin sitozolden mitokondriye transferi sırasında, kısmen açılmış konformasyonların mitokondriyal zar boyunca taşınması daha kolaydır. Taşıma sırasında, kısmen katlanmamış polipeptitler şaperonlarla stabilize edilir.

Ek olarak şaperonlar, çoklu alt birim proteinler gibi karmaşık bir yapıya sahip proteinlerin birleşmesinde önemli bir rol oynar. Bu proteinler, her birinin doğru bir şekilde katlanması ve ardından belirli bir şekilde birleştirilmesi gereken çoklu polipeptit zincirlerini içerir. İlgili süreçlerde şaperonlar, proteinin diğer kısımları bir araya gelirken protein katlanmasına ve ilişkili olmayan bileşenlerin stabilizasyonuna yardımcı olur.

Suggested Reading

  1. Cooper GM. The Cell: A Molecular Approach. 2nd edition. Sunderland (MA): Sinauer Associates; 2000. Protein Folding and Processing. Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK9843/