Back to chapter

7.11:

Enzim kinetiği

JoVE Core
Biology
A subscription to JoVE is required to view this content.  Sign in or start your free trial.
JoVE Core Biology
Enzyme Kinetics

Languages

Share

Hücre içinde, sübstrat konsantrasyonu gibi farklı çevresel şartlar enzimlerin kimyasal reaksiyonları katalize ettikleri oranı etkileyebilir. Enzim kinetiği adlandırılan bu süreç grafik olarak gösterilebilir. Reaksiyon oranı y ekseninde, bu örnekte sübstrat konsantrasyonu olan değişken şartlar ise x ekseninde gösterilir. Reaksiyon hızı, ürünün oluşum hızıdır, ve V maks olarak tanımlanan maksimum hıza ulaşabilir, ve tüm mevcut enzimler sübstratlara iliştiğinde yatay seyre geçer. Bu nedenle reaksiyon hızı, bağlanmaya hazır bulunan enzimlerin konsantrasyonuyla sınırlıdır. Bu grafik ayrıca reaksiyon hızının artış hızını da gösterebilir. Bu değişken km olarak gösterilir. Sübstrat konsantrasyonu V maks’ın yarısıdır ve enzimin sübstrat ile birleşme eğilimini veya çekim kuvvetini temsil eder. Düşük km’li bir enzimin birleşme eğilimi yüksektir çünkü maksimum reaksiyon hızına düşük sübstrat konsantrasyonunda ulaşır. Aynı şekilde, yüksek km, düşük birleşme eğilimine denk gelir çünkü enzimin reaksiyon hızını maksimuma eriştirmesi için sübstrat konsantrasyonunun daha yüksek olması gereklidir.

7.11:

Enzim kinetiği

Enzimler, reaktanların aktivasyon enerjisini düşürerek reaksiyonları hızlandırır. Enzimin reaktanları ürünlere dönüştürme hızına reaksiyon hızı denir. Mevcut reaktanların sayısı dahil olmak üzere çeşitli faktörler reaksiyon hızını etkiler. Enzim kinetiği, bir enzimin reaksiyon hızını nasıl değiştirdiğinin incelenmesidir.

Bilim adamları tipik olarak, bir test tüpünün kontrollü ortamında sabit miktarda enzimle enzim kinetiğini inceler. Sabit miktarda enzime daha fazla reaktan veya substrat eklendiğinde, enzim daha fazla ürün üretebildikçe reaksiyon hızı artar. Sonuç olarak, reaksiyon hızı substrat konsantrasyonuna göre grafiğe döküldüğünde, substratın arttırılması reaksiyon hızını artırır. Bununla birlikte, enzimin tüm aktif bölgeleri işgal edildiğinde, reaksiyon hızı düzleşir. Maksimum reaksiyon hızına ulaşılan substrat konsantrasyonuna V max denir. Mevcut enzim moleküllerinin sayısı V max 'ı sınırlar. Enzim miktarı artırılırsa, V max artar, ancak daha fazla substrat eklemenin bir etkisi olmaz.

Substrat konsantrasyonuna karşı reaksiyon hızının grafiği, bir enzimin kinetiğinin diğer önemli özelliklerini ortaya çıkarabilir. Reaksiyon hızının yarı yarıya V max (yani ½ V max ) olduğu substrat konsantrasyonuna Michaelis sabiti (K m ) denir. K m , bir enzim ve bir substrat arasındaki afinitenin bir temsilidir. Daha düşük bir K m içeren enzimler, V max 'a ulaşmak için daha az substrat gerektirir ve bu nedenle substratları için daha yüksek bir afiniteye sahiptir. İlginç bir şekilde, birçok enzim için K m değeri, substratın hücresel konsantrasyonuna çok yakındır. K m civarında, substrat konsantrasyonundaki küçük değişiklikler reaksiyon hızını önemli ölçüde etkileyebilir, bu nedenle hücresel substrat mevcudiyetindeki küçük değişiklikler tüm biyolojik yolun işlevini etkileyebilir.

Tüm enzimler, Michaelis Menten kinetiği olarak bilinen hiperbolik şekilli substrat hız grafiğini oluşturmaz. Michaelis Menten kinetiği, enzimin tek bir substratı katalize ettiğini varsayar. Allosterik olarak düzenlenen enzimler, birden fazla aktif bölgeye sahiptir ve reaksiyon hızı, substrat konsantrasyonuna göre grafiğe dönüştürüldüğünde sigmoid şekilli bir grafik üretme eğilimindedir.

Suggested Reading

Johnson, Kenneth A. “A Century of Enzyme Kinetic Analysis, 1913 to 2013.” FEBS Letters 587, no. 17 (September 2, 2013): 2753–66. [Source]

Suarez, R. K., J. F. Staples, J. R. B. Lighton, and T. G. West. “Relationships between Enzymatic Flux Capacities and Metabolic Flux Rates: Nonequilibrium Reactions in Muscle Glycolysis.” Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 94, no. 13 (June 24, 1997): 7065–69. [Source]