– [Anlatıcı] Bir bağışıklık tepkisi sırasında, antikorlar, patojen yüzeyindeki antijen denilen spesifik proteinlere bağlanarak yabancı patojenleri hedef alır ve yok eder. Antikor-antijen arasındaki bu etkileşimler, patojenin diğer hücrelere bulaşmasının engellenmesinde ve yok edilmek için işaretlenmesinde çok önemlidir. Antikor afinitesi, tek bir antikor ile bir epitop ya da patojenin bir kısmı arasındaki etkileşimin gücüne işaret eder. Örneğin, spesifik bir antijen için yüksek afiniteye sahip bir antikor, çözülmeyi önleyen güçlü ve stabil bir etkileşime sahip olacaktır. Öte yandan düşük afiniteli bir etkileşim, kolaylıkla çözülecektir. Antikor afinitesinin farklı dereceleri sayesinde bağışıklık sistemi, belli bir patojene karşı tepkisini optimize edebilir. Örneğin soğuk algınlığı virüsüne. Bağışıklık sistemi bir patojenle ilk kez karşılaştığında, antikor-antijen etkileşimi afinitesi muhtemelen düşük olacaktır. Öte yandan aynı antijene tekrar tekrar maruz kalınması, daha güçlü ve daha seri bir bağışıklık tepkisi oluşturabilmek için konakçı organizmanın daha yüksek afinitelere sahip antikorlar üretmesini sağlayacaktır. Bazı antikorlar, multivalan olduklarından birden çok antijenik epitopa aynı anda bağlanabilir. Bu durumda, söz konusu etkileşimlerin toplam gücü, avidite olarak adlandırılır. Multivalan antikorlarla antijenler arasındaki etkileşimler genelde, yüksek aviditeye ama düşük afiniteye sahiptir.