Summary

HIV ile enfekte Bireylerde Frailty ölçüm. Narin Hastalar tanımlanması Islahı ve Frailty iptali için ilk adımdır

Published: July 24, 2013
doi:

Summary

Frailty syndrome is commonly seen in the aged and reflects multi-system physiological change. However, with reduced functional reserve and resilience frailty is also known to be common in the HIV infected population. This study outlined an easily administered screening test to identify HIV patients with frailty. When significant components of frailty are identified, clinicians will be able to focus on amelioration of the problem and promote reversion to the pre-frail state.

Abstract

Testlerin bir pil oluşan basit, geçerliliği protokol zaaf sendromlu yaşlı hastaları belirlemek için kullanılabilir. Stres azalmış rezerv ve direnç Bu sendrom artan yaşla birlikte görülme sıklığı artar. Yaşlılarda, zaaf zayıf ön zayıf olmayan zayıf gelen fonksiyon adım adım kaybı devam edebilir. Biz HIV ile enfekte hastalarda zaaf okudu ve ~ 20% yaşlı 1,2 için geliştirilmiş katı kriterleri kullanarak Fried fenotip kullanarak zayıf olduğunu buldu. HIV enfeksiyonunda sendromu daha genç yaşlarda ortaya çıkar.

HIV hastalarında 1) istemsiz kilo kaybı için kontrol edildi, yürüme hızı tarafından belirlenir 2) yavaşlık gibi, 3) bir kavrama dinamometre ile ölçülen zayıflık, 4) bir depresyon ölçeği yanıtları ile yorgunluk ve 5) düşük fiziksel aktivite değerlendirilmesi ile belirlendi kilokalori bir hafta süre içinde harcanan. Ön zaaf herhangi iki beş kriterlerine mevcuttu ve herhangi bir üç eğer zaaf mevcuttubeş kriter anormal idi.

Testler tamamlanması yaklaşık 10-15 dakika sürer ve rutin klinik ziyaretleri sırasında sağlık görevlileri tarafından yapılabilir. Test sonuçları standart tablolara bakarak puanlanır. Tek bir hastada zaaf katkıda beş bileşenden anlama klinisyen ilgili temel sorunları çözmek için izin verebilirsiniz, birçoğu rutin HIV klinik ziyaretleri belirgin değildir.

Introduction

Daha ABD'de HIV-1 enfekte bireylerin yarısından 2015 yılına kadar 50 yaş üzerinde olacağını Hastalık Kontrol projeler için Merkezleri. HIV-1 enfekte hastaların artan yaşam beklentisi morbidite ve mortalite riski HIV pozitif büyükleri yerleştirerek, yaşlanma ile ilgili komorbidite beklenmedik bir artışa yol açmıştır. Bu önemli bir örnek HIV-1 ile enfekte yetişkinlerin hızlandırılmış yaşlanma önemli bir rol oynayabilir zaaf yeni açıklanan sendromu, ile. 3-7

Kırılganlık fizyolojik sistemlerin kümülatif düşüş kaynaklanan stres düşmüştür rezerv ve direniş bir biyolojik sendromu, gibi yaşlı tanımlanan ve genellikle zaman içinde adım adım fonksiyonel düşüş ilerledikçe edilmiştir. Zaaf klinik önemi sendrom, azalmış fonksiyon ve hareketlilik gibi olumsuz sağlık sonuçlarının tahmin yüksek riskli bir devlet, hospitalizat kabul olmasıdırSon 10 yıl içinde iyon ve ölüm. 8 Çeşitli çalışmalar farklı toplumlarda zaaf değerlendirmek için çalıştık. Fried ve arkadaşları.. Zaaf 2 Onların tanımı yaşlanma kadınların bir çalışmada doğrulanmıştır. Bir kardiyovasküler çalışmaya dahil edildi 65 yaş üstü erkek ve kadınlarda zaaf okudu kendi tanımı 9 değişiklikler dahil olmak üzere diğer çalışmalarda kullanılmaktadır HIV-1 ile enfekte bireyler. 4-7 Kızarmış et al. hatta engelli veya komorbidite yokluğunda 65 yaş üstü nüfusun% 7 zayıf olduğunu gösterdi bir zayıf fenotip tarif daha 20-26% yaşlı, oysa 80 yaş arasında 2 Kırılganlık bir birincil bulgu olabilir. zayıf, ama aynı zamanda kanser, ateroskleroz, enfeksiyon (HIV) ya da depresyon gibi Bir ​​akut olgu ya da ko-morbidite bir sonucu olarak, bir ikinci tanı. 10. Buna ek olarak, diğer faktörler büyük olasılıkla Örneğin, intravenöz uyuşturucu, HIV hastalarında zaaf katkıda,yoksulluk ve akıl hastalığı.

Frailty olmayan HIV enfeksiyonlu hastalarda daha genç yaşlarda HIV-1 ile enfekte hastalarda bulunmuştur. 4 Eski HIV-1 sık daha ciddi HIV hastalığı olan mevcut ve genç bireylere göre daha kısa bir yaşam süresi var enfekte bireyler, genellikle teşhis değildir, çünkü Hastalık sürecinde çok geç saatlere kadar. 11 diğer nedeni yaşlı hastalarda HIV-1 ile etkileşim daha yandaş hastalık olduğunu olabilir. Eski HIV-1 enfekte kişilerde HIV-1 enfeksiyonu olmadan yaştaki kontrol bireylere göre frailer olarak tanımlanmıştır. 4

Zaaf erken aşamalarında (örneğin müdahaleler tersine çevirmek için dayanıklılık kaybı, protein-enerji malnütrisyonu, depresyon, D vitamini eksikliği ve diğer zaaf ilgili koşullar) tükenmiş rezervleri önce kritik ulaşmak geri dönüşümlü olabilecek HIV-1 ile enfekte hastalarda zaaf klinik ölçümü önemlidir yol açan eşikgeri dönüşü olmayan güvenlik açığı ve fonksiyonel düşüş.

Protocol

Bir HIV kliniğine başvuran tüm hastalarda zaaf test etmek için pratik olduğu için biz aşağıdaki hastaların zaaf varlığı için değerlendirilecektir tavsiye: hastaların CD4 hücre sayısı ile bakım girerek istemsiz kilo kaybı şikayetleriyle <200, hastalar, ağır nöropati veya hasta kim HIV tedavisi ile uyumlu değildir. Zaaf veya "zayıflık" testleri geçmesi hastanın sözlü izin almak. Yapılan her şey normal fizik muayenenin bir parçası olduğu için yazılı izni olması gerekmez. Hasta karışık veya ilgisiz görünüyorsa bir Mini-Cog testi yapın. Dikkatle dinleyin ve 3 ilgisiz kelimeleri hatırlamak için hasta söyleyin. Yüksek sesle sınav devletler üç kelime. Kağıt boş bir levha veya sayfaya önceden çizilen saat daire ile bir kağıda ya, bir saatin yüzü çizmek için hasta söyleyin. Hasta saat yüzünde numaraları koyar sonra, ona sormak veya her belirli bir zaman okumak için saat elinde çizmek için. 3 Daha önce de belirtildiği kelimeleri tekrarlamak için hasta isteyin. Her hatırlanan kelime için 1 puan verin. Bilişsel (= 0 Puan) engelli olarak üç kelime hiçbiri hatırlatarak hastalar sınıflandırılır. (; Normal = sağlam Anormal = engelli) Tüm üç kelime hatırlatarak hastalar sınıflandırılan saat çizmek testi dayanmaktadır 1-2 kelime ara kelime hatırlama ile (Puan = 3) bilişsel sağlam hastalar olarak sınıflandırılır. Hasta Mini-Cog başarısız olursa, klinisyen karışıklık ve / veya deliryum nedenleri için daha fazla incelemek gerekir. Zaaf için test şu anda uygun olmaz. Hasta tartılır ve kilo kaybı için değerlendirmek. Zayıf olan birisi önceki yıl ≥ 10 kilo istemsiz kilo kaybı olabilir. Yavaşlık için zaman bir hastanın yürüyüş. Zayıf bir kişi bir zamanlı 15 metrelik yürüyüş testi ile tanımlanan bir azalma yürüyüş zaman vardır. Zaman cinsiyet ve standi için ayarlanırng yüksekliği. Yüksekliğe sahip Erkekler <> 7 saniye içinde 15 metre yürüdü <159 cm zayıf kabul edilir yüksekliğinde 173 cm ve kadınlarda; erkek> 173 cm ve kadınlarda sn zayıf kabul edilir> 6 15 metre yürüdü> 159 cm. Hasta zayıflık olup olmadığını belirlemek. Cinsiyet ve vücut kitle indeksi (VKİ) göre düzeltilmiş değeri ile bir dinamometre ile ölçülen kavrama gücü var azaldığı zaman Zayıflık kurulmuştur. Kavrama kuvveti (kg) <29 ise bir BMI <24 olan erkekler zayıf kabul edilir, 24,1-28 bir BMI için, bir erkek ise zayıf olduğu <30, BMI> 28 için <32 ise bir adam zayıf olduğunu. Kavrama kuvveti (kg) <BMI 23.1-26 18 <eğer <17,3 ise, 26,1-29 bir BMI zayıf kabul edilir zayıf kabul edilir 17, ve bir BMI ise kadınlar için, <23 bir BMI zayıf kabul edilir <21 ise> 29 zayıf olarak kabul edilir. Hasta düşük fiziksel aktivite düzeyi olup olmadığını belirlemek. Bu Minnesota Eğlence Tim ile ölçülen haftada harcadığınız kilokalori bir ağırlıklı puan tarafından kurulane Aktivite Anketi. Anket günlük yaşam, spor ve hobiler gibi faaliyetleri hakkında sorar. Erkek <383kcal/week ve kadın <270 kcal / hafta kullandığınızda zaaf mevcuttur. 12 Hastanın tükenme kanıt gösterir belirleyin. Bu kendi kendine rapor Epidemiyolojik çalışmalar Depresyon Ölçeği Merkezi'nden 2 soruları yanıtlayarak sorulan 13 soru vardır: Ne kadar sıklıkla geçen hafta hissettiniz: (a) ben yaptım her şeyi bir çaba ya da (b).? Ben gitmem değil mi? Yanıtlar edildi: 0 = en az 1 gün, 1 = 1-2 gün, 3-4 gün = 2, 3 = çoğu zaman. Bu sorulardan herhangi birine 2 veya 3 cevaplama zaaf için olumlu bir kriterdir. 14

Representative Results

One hundred outpatient HIV-1-infected persons were prospectively tested for clinical markers of frailty to include shrinking weight, slowness in walking, decrease in grip strength, low activity, and exhaustion. Eighty-one patients were not frail when studied, 19 patients were frail at the initial assessment (Table 1). The characteristics of the frail and non-frail patients were not significantly different except for a higher rate of hepatitis C and neuropathy in the frail group (p < 0.05). Length of infection with HIV, CD4 count and HIV-1 RNA viral load were also compared. As shown in Table 2 the younger patients had a greater incidence of frailty and this was associated with low CD4 cell counts. CD4 counts <200 cells/mm3 were associated with 9-fold increased odds of frailty relative to patients with a CD4 count >350 cells/mm3 (odds ratio [OR] 9.0, 95% confidence interval [CI] 2.1-44). Seven frail patients were measured 6 months later: 2 died refusing therapy, 4 were no longer frail, and 1 patient remained frail (Table 3). From this data it appears that when patients took prescribed anti-retroviral therapy the CD4 cell counts improved along with an improvement in the general state of health of the patient. Finally, if the incidence of frailty in the study population is compared to the number of years of anti-retroviral therapy taken by the patients, the longer patients took anti-retroviral therapy, the less the incidence of frailty (p < 0.05). This fact supports the early use of anti-retroviral therapy in HIV-infected patients which is the preferred approach in recent HIV treatment guidelines.15 We conclude that frailty is common in HIV outpatients and is associated with low CD4 counts more than with advancing age. Our data suggest that frailty is transient, especially in younger patients who may revert to their prefrail state unlike uninfected elderly individuals in whom a stepwise decline in function may occur. Representative Results from our Previous Study1     Frail, N=19 (19%) Non-Frail, N=81 (81%) Sex Male 14 (74%) 60 (74%)   Female 5 (26%) 21 (26%) Age <50 12 (63%) 46 (57%)   >=50 7 (37%) 35 (43%) Comorbidity Dyslipidemia 6 (32%) 25 (31%)   Psychiatric 4 (21%) 29 (36%)   Neuropathy 8 (42%) 15 (19%)   Hypertension 2 (11%) 17 (21%)   Hepatitis C 6 (32%) 12 (15%)   Diabetes mellitus 3 (16%) 6 (7%)   Coronary artery disease 1 (1%) 5 (6%) Table 1. Clinical characteristics of the HIV study patients. Frail patients were compared to non-frail HIV patients with respect to sex, age and comorbidities. The presence of neuropathy and infection with hepatitis C were significant differences between the frail and non-frail patients. CD4 Cell Count (cells/μl) <50 Years of Age, N (%) >=50 Years of Age, N (%) <200 7 3 200-350 4 1 >350 1 3 Ρ-value 0.028 0.021 Table 2. Frail patients and the relationship of age and CD4 cell count in these patients. The frail patients were significantly younger and with lower CD4 cell counts than non-frail patients. Patient Initial CD4 Cell Count (cells/μl) Initial Viral Load (RNA copies/μl) Retest CD4 Cell Count (cells/μl) Retest Viral Load (RNA copies/μl) Comorbidity Outcome 1 26 2 million N/A N/A hepatitis C, alcoholism Dead; refused ART 2 3 52,000 1 82,000 coccidioido-mycosis Dead; stopped ART 3 12 12,000 36 <48 none Not frail 4 169 <48 991 <48 blindness, peripheral neuropathy, pulmonary embolism Not frail 5 141 1,000 54 <48 lymphoma, peripheral neuropathy Not frail 6 151 <48 393 <48 coccidioido-mycosis, deep venous thrombosis Not frail 7 106 44,620 229 <48 hepatitis C, chronic obstructive lung disease Frail Table 3. Outcomes of 7 frail patients with low CD4 cell counts. These patients all needed anti-retroviral therapy, were prescribed therapy and then retested for frailty 6 months later. Only one patient who took the prescribed anti-retroviral therapy was still frail 6 months later. Figure 1. Relationship between number of years of taking anti-retroviral therapy and the incidence of frailty (89 patients were taking anti-retroviral therapy). The longer patients took anti-retroviral therapy the less the incidence of frailty in that population (p < 0.05).

Discussion

Previous studies of HIV and frailty: Two retrospective studies by Desquilbet et al. assessed frailty in a cohort of men who have sex with men from the Multicenter AIDS Cohort Studies (MACS). Both studies used a shortened definition of frailty containing fewer criteria than did our study. The first study compared frailty in HIV-1 infected men in the pre-treatment era to a control group of HIV uninfected men.4 There were similar rates of frailty in HIV+ men older than 55 years and HIV- men older than 65 years; frailty was found to occur earlier in HIV-1 infected men. Our study had similar findings of an earlier occurrence of frailty phenotype, but we obtained higher rates of frailty compared with MACS, possibly because our use of the full Fried frailty criteria versus surrogate administrative data, but also because of the different population of patients in our study.

Another study by Desquilbet et al. evaluated CD4 cell count and HIV viral load as predictors of frailty in HIV+ men and found that lower CD4 cell counts and viral loads of more than 50,000 copies of RNA were significantly associated with frailty.5 Also the prevalence of frailty declined in the era of ART. Despite differences in measuring frailty and in population characteristics our study concluded like Desquilbet et al. that a low CD4 cell count is significantly associated with frailty and that patients on long-term ART have less likelihood of developing frailty.1 Premature occurrence of prevalence of frailty, shorter duration of ART, more co-morbidities and lower CD4 count were associated with frailty in both studies, but we did not find a strong association between psychiatric diagnosis and frailty. We found a positive relationship between length of ART and not being frail (Figure 1).

Our findings of frailty in HIV patients: Our initial hypothesis that age was not significantly important when measuring frailty of patients with low CD4 cell counts was confirmed. Frailty is likely more causally related to the inflammatory state and profound immunosuppression found in many patients with low CD4 cell counts. Many of these patients had a history of recently treated opportunistic infections. Because of these observations we propose that an active diagnosis of AIDS (CD4 cell count <200 cells/μl) is a significant co-morbidity itself and significantly predisposes patients to being frail. All of our frail patients had at least one co-morbidity besides HIV itself. Our frail patients <50 years had significantly fewer co-morbidities than the frail population >50 years, though in comparison, the younger people had a lower CD4 cell count.

Our other hypothesis was that frailty may be temporary in younger patients with low CD4 cell counts and may revert when CD4 cell counts improve. We were limited by the low number of patients and this hypothesis could not be proven, but it was a likelyexplanation for the small number of patients in which reversal was demonstrated (Table 1). Longer antiretroviral treatment was found to be protective for frailty (Figure 1). This fact on its own would support the recommendations of starting ART at higher CD4 counts and continuing ART without any treatment breaks. We believe that the main reason by which length of ART treatment was shown to be protective for frailty is that patients on long term treatment are more likely to have better control of co-morbidities as well as HIV and less likely to be frail.

In conclusion we have observed an association between low CD4-cell counts and frailty, which is not affected by age, viral load or the presence of co-morbidities. Effective treatment with ART plays a protective role against frailty, reinforcing the importance of effective ART. Early implementation of ART in the care of HIV patients may protect against frailty. Though not tested in our study, future research should address other interventions known to reverse frailty in the aged including treating deconditioning, protein-energy malnutrition, depression, and vitamin D deficiency.

Disclosures

The authors have nothing to disclose.

References

  1. Ianas, V., Berg, E., Mohler, M. J., Wendel, C., Klotz, S. A. Antiretroviral therapy protects against frailty in HIV-1 infection. J. Int. Assoc. Physicians AIDS Care. , (2012).
  2. Fried, L. P., Tangen, C. M., et al. Frailty in older adults: evidence for a phenotype. J. Gerontol. A. Biol. Sci. Med. Sci. 56 (3), M146-M156 (2001).
  3. Effros, R. B., Fletcher, C. V., et al. Aging and infectious diseases: workshop on HIV infection and aging: what is known and future research directions. Clin. Infect. Dis. 47 (4), 542-553 (2008).
  4. Desquilbet, L., Jacobson, L. P., et al. HIV-1 infection is associated with an earlier occurrence of a phenotype related to frailty. J. Gerontol. A. Biol. Sci. Med. Sci. 62 (11), 1279-1286 (2007).
  5. Desquilbet, L., Margolick, J. B., et al. Relationship between a frailty-related phenotype and progressive deterioration of the immune system in HIV-infected men. J. Acquir. Immune Defic. Syndr. 50 (3), 299-306 (2009).
  6. Onen, N. F., Agbebi, A., et al. Frailty among HIV-infected persons in an urban outpatient care setting. J. Infect. 59 (5), 346-352 (2009).
  7. Terzian, A. S., Holman, S., et al. Factors associated with preclinical disability and frailty among HIV-infected and HIV-uninfected women in the era of cART. J. Womens Health (Larchmt). 18 (12), 1965-1974 (2009).
  8. Ahmed, N., Mandel, R., Fain, M. J. Frailty: an emerging geriatric syndrome. Am. J. Med. 120 (9), 748-753 (2007).
  9. Bergman, H., Ferrucci, L., et al. Frailty: an emerging research and clinical paradigm–issues and controversies. J. Gerontol. A. Biol. Sci. Med. Sci. 62 (7), 731-737 (2007).
  10. Bandeen-Roche, K., Xue, Q. L., et al. Phenotype of frailty: characterization in the women’s health and aging studies. J. Gerontol. A. Biol. Sci. Med. Sci. 61 (3), 262-266 (2006).
  11. Wilson, J. F. Frailty–and its dangerous effects–might be preventable. Ann. Intern. Med. 141 (6), 489-492 (2004).
  12. Martin, C. P., Fain, M. J., Klotz, S. A. The older HIV-positive adult: a critical review of the medical literature. Am. J. Med. 121 (12), 1032-1037 (2008).
  13. Taylor, H. L., Jacobs, D. R., et al. A questionnaire for the assessment of leisure time physical activities. J. Chronic Dis. 31 (12), 741-755 (1978).
  14. Radloff, L. The CES-D Scale: A self-report depression scale for research in the general population. Applied Psychological Measurement. 1 (3), 385-401 (1977).

Play Video

Cite This Article
Rees, H. C., Ianas, V., McCracken, P., Smith, S., Georgescu, A., Zangeneh, T., Mohler, J., Klotz, S. A. Measuring Frailty in HIV-infected Individuals. Identification of Frail Patients is the First Step to Amelioration and Reversal of Frailty. J. Vis. Exp. (77), e50537, doi:10.3791/50537 (2013).

View Video