Wat zijn biogeochemische cycli?

De meest voorkomende elementen in organische moleculen, koolstof, waterstof, zuurstof, stikstof, zwavel en fosfor, zijn slechts in beperkte hoeveelheden in het ecosysteem beschikbaar. Daarom moeten deze voedingsstoffen worden gerecycled via zowel biotische als abiotische componenten van het ecosysteem, in processen die doorgaans biogeochemische cycli worden genoemd.

Biogeochemische cycli en afbraak

De materie die levende organismen vormt, zoals water, koolstof, stikstof, zwavel en fosfor, komt in beperkte hoeveelheden voor in het ecosysteem en moet worden behouden en gerecycled. Deze materie kan verschillende chemische vormen aannemen en langere tijd in de atmosfeer, op of onder het land en in wateromgevingen doorbrengen. Een belangrijk onderdeel bij de afbraak en recycling van nutriënten in het ecosysteem is afbraak, die beïnvloed wordt door de temperatuur, vocht en beschikbaarheid van nutriënten. Organisch materiaal wordt bijvoorbeeld veel sneller afgebroken in regenwouden in vergelijking met gematigde omgevingen, die lagere temperaturen en seizoensgebonden klimaten hebben.

Menselijke activiteit

Menselijke activiteiten kunnen ook een belangrijke rol spelen bij het veranderen van de balans van biogeochemische cycli. In 2011 ervoer Lake Erie bijvoorbeeld de grootste schadelijke algenbloei in zijn geregistreerde geschiedenis. Dit was het resultaat van de jarenlange toevoeging van fosfor in de landbouw, samen met de veranderingen in lokale weerpatronen. De excessieve nutriëntenniveaus – eutrofiëring genoemd – bevorderden de groei van twee giftige cyanobacteriën, Microcystis en Anabaena .